4 Nisan 2014 Cuma

Dost olabilmek..Dost kalabilmek


Bizim kuşağımızla mı ilgilidir bilinmez karşılaştırma ve kompleks hastalığı yaşıyor günümüz insanları.

Benden daha iyi durumlarda olsun dediğin en özel anlarında yanı başında olduğun arkadaşından sonra bir ““unuttum” ile karşılamamak için daha mı kontrollü olmak gerekiyor acaba?

Zaafları yüzünden arkadaşlığına sahip çıkamayan,savunamayan hatta belki bilerek ve isteyerek seni hayatından uzak tutmaya çalışan.. Daha önce onu kıran insanların bile senden daha kıymetli olduğunu görmen. Ama hiç sesini çıkarmaman ,ara ara sadece üstü kapalı uyarman. Üstelik kaybetme korkusu yüzünden değil, bardağın yılların hatırına damla damla dolmasından…

Ya da her şeyini açık açık paylaştığın her anında yanında tuttuğun arkadaşından günün birin de” ama sen böyleyken bu kadar güzel şeyler yaşıyorsun, ben şöyle şöyleyim neden bu durumdayım” diye içini kusmasını görmemek için ne yapmalı?

Sanırım bazen duymamanın, görmemenin sağırlığını devreye sokmak lazım. Ben yapabiliyorum bunu evet yapabiliyorum. Affetmeyi öğreniyorum.

Gerçek anlamda ki dostlar arasında menfaate yer olmamalı. Geçici kırılma anlarını sürekli hâle getirmemenin tek çaresi yine dostluktan geçiyor. Öyle anlar geliyor ki insan kendine kızıyor kendine kırılıyor. “Dostum artık o arkadaştan ötem “dediğin insana kırılmamak darılmamak zor olsa gerek.


Şükrediyorum ki birlikte büyüdüğüm, ve hayatıma geçte olsa aldığım evet artık arkadaştan öte dediğim insanlar az ama öz insanlar var yanımda. Zamanla elediklerim oldu elbet ama bana kalanlara çok mutluyum. Velhasıl kelam dost olabilmek önemli ama daha mühim olan dost kalabilmek.

Dostlarınızla hep aynı konumda kalmanızı ister, mutlu hafta sonları dilerim :):)



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder